Rousseau is met zijn opruiende praatjes over inégalité natuurlijk de vleesgeworden rancune. Daarna heeft Nietzsche, met name in zijn 'De antichrist', een diep filosofisch betoog over dit onderwerp, dat hij ook ressentiment noemt, geschreven. Hij spreekt daarbij van 'de overwinning van de slavenmoraal'. Later volgde de transcendentalist Ralph Waldo Emerson met het essay 'Compensation', waarin hij zich verbaasde over de messianistische boodschap dat de armen in het koninkrijk Gods zouden worden beloond en de rijken gestraft. En tenslotte hebben we dan, wat lager bij de grond, Prof. Frissen die met zijn boek 'De staat van verschil' een pleidooi houdt voor ongelijkheid en daarin spreekt over de 'giftige cocktail van ressentiment en paternalisme' die de weg vrij wil maken naar een allesoverheersende middelmaat.