Regimes handhaven zich het gemakkelijkst door bij hun onderdanen een zekere mate van angst te injecteren. In zijn boek 'Een kwestie van hebben of zijn' gaat Erich Fromm nog een stap verder en zegt: 'Angst alleen volstaan niet om het probleemloos functioneren van de staat te garanderen; de burgers moeten deze angst verinnerlijken en daardoor de ongehoorzaamheid als een morele en religieuze categorie gaan ervaren; als zonde. De internalisering van gehoorzaamheid als morele categorie heeft als gevolg dat de mens de wetten niet alleen zal respecteren uit angst voor straf, maar ook omdat ongehoorzaamheid schuldgevoelens bij hem teweeg brengt. Van deze schuldgevoelens wordt hij bevrijd door vergeving, maar deze kan hem slechts door de autoriteiten geschonken worden. Die vindt echter alleen plaats wanneer de zondaar berouw heeft, gestraft wordt en zich opnieuw onderwerpt door de straf te accepteren.
De cyclus: onderwerping - zonde - schuldgevoelens - hernieuwde onderwerping - vergeving , leidt in zoverre tot een vicieuze cirkel, dat elke daad van ongehoorzaamheid uitmondt in een versterkte mate van gehoorzaamheid. Er zijn maar weinig mensen in de geschiedenis aan te wijzen die zich niet op die manier hebben laten intimideren'.